BEZPIECZEŃSTWO DZIECI W SPORCIE
1. SKK oznacza Sekcję Koszykówki Kobiet Polonia Warszawa z siedzibą w Warszawie, przy ul. Konwiktorskiej 6 lok 205, 01-206 Warszawa, NIP: 5252601351, REGON: 147485963, KRS: 0000531775,
2. SOM SKK Polonia Warszawa – Standardy Ochrony Małoletnich SKK Polonia Warszawa, niniejszy dokument,
3. PEŁNOMOCNIK DS. BEZPIECZEŃSTWA DZIECI – osoba powołana przez Zarząd SKK, której zadaniem jest m.in. udzielanie informacji, doradztwa, wsparcia we wdrażaniu SOM SKK i powiązanych z nim procedur, w tym prawidłowego reagowania na incydenty.
Przemoc fizyczna może manifestować się poprzez działania takie jak uderzanie, potrząsanie, szczypanie, gryzienie, podduszenie lub inne akty, które skutkują obrażeniami fizycznymi, pozostawiają ślady na ciele lub wywołują ból. Przemoc fizyczna może również objawiać się w zachowaniu ofiary.
Przykłady przemocy fizycznej, również w sporcie:
Karanie poprzez uderzanie dziecka z powodu niewykonywania poleceń trenera, braku zaangażowania w zlecone ćwiczenia lub grę. Zachęcanie i uczenie agresywnego zachowania, również w trakcie gry (tj. z użyciem wyłącznie siły fizycznej w celu sprawienia bólu i unieszkodliwienia przeciwnika)
Przykładowe objawy przemocy fizycznej:
• Zadrapania, siniaki, oparzenia (np. papierosowe), powracające lub nieleczone urazy (np. złamania, obrzęki)
• Nieuzasadniony strach przed osobami dorosłymi; nieuzasadniony lęk, agresja, wycofanie, strach przed powrotem do domu lub spotkaniem z określonymi osobami
Ten rodzaj przemocy polega na nieuzasadnionej, nadmiernej lub nieustającej krytyce, kierowaniu gróźb lub wykluczaniu w sposób naruszający poczucie wartości osoby krytykowanej lub wykluczanej.
Przykłady przemocy emocjonalnej, psychicznej, werbalnej również w sporcie:
Używanie stosunku do osób zależnych agresji słownej. Ironizowanie lub poniżanie w sytuacji porażki lub niepowodzenia. Wyszydzanie w tym publiczne wyśmiewanie i zachęcanie innych do podobnego zachowania. Nieuzasadnione pomijanie w nagradzaniu (również słownym nagradzaniu) lub nieuzasadnione karanie (np. karanie nadmiernym wysiłkiem fizycznym)
Przykładowe objawy przemocy emocjonalnej, psychicznej, werbalnej:
Niska samoocena, brak wiary we własne umiejętności, widzę.
Nadmierny lęk przed współzawodnictwem. Rezygnowanie z podjęcia rywalizacji. Wycofanie lub nadmierna nerwowość z sytuacjach codziennych lub błahych.
Wykorzystywanie seksualne to każdy rodzaj kontaktu seksualnego między osobą dorosłą, a niepełnoletnią, tj. młodszą niż 18 lat, a także między znacznie starszym dzieckiem, a młodszym dzieckiem. To również każda czynność seksualna wykonywana w wyniku wykorzystania jakiejkolwiek „nierówności” pomiędzy osobami biorącymi udział w takiej czynności (nierównowaga w relacji; różnica wieku, doświadczenia życiowego, podporządkowanie np. służbowe lub wynikające z innego rodzaju zależności). W definicji przemocy na tle seksualnym zawarte jest również wykonywanie zdjęć lub filmów oraz okazywanie osobom niepełnoletnim treści pornograficznych lub zachęcanie do zachowania w sposób kojarzony z okazywaniem seksualności, a także komentowanie cielesności lub warunków fizycznych osoby niepełnoletniej w sposób niestosowny o podtekście seksualnym. Jakakolwiek czynność seksualna z osobą poniżej 15. roku życia jest zawsze przestępstwem, nawet przy hipotetycznej „zgodzie” dziecka – taka zgoda nie ma mocy prawnej.
Przykłady wykorzystania seksualnego również w sporcie:
Wymaganie, oczekiwanie oraz doprowadzenie do kontaktu fizycznego z dzieckiem
wykraczające poza potrzeby szkolenia sportowego; Wykonywanie fotografii lub filmów z udziałem nagich lub przebierających się dzieci – bez względu na okoliczności; Rozpoczęcie lub zainicjowanie relacji seksualnej z osobą niepełnoletnią; Komentowanie warunków fizycznych/cielesności pod kątem seksualnym lub w takim kontekście.
Przykładowe objawy przemocy seksualnej:
Bolesność, ból lub krwawienie w “częściach intymnych”, ból przy oddawaniu moczu. Zaburzenia w odżywianiu (objadanie się lub głodzenie). Nieadekwatna do wieku wiedza na tematy seksualne. Niska samoocena.
Brak wystarczającego wsparcia materialnego lub emocjonalnego. Niespełnianie podstawowych potrzeb osoby zależnej.
Przykłady zaniedbania również w sporcie:
Niezapewnienie pożywienia lub picia zarówno w domu jak i w czasie treningów lub wyjazdów.
Brak zainteresowania dzieckiem i jego potrzebami.
Niedbanie o bezpieczeństwo dziecka.
Przykładowe objawy zaniedbania:
Niedożywienie.
Nieustający brak odpowiedniego ubioru np. adekwatnego do pogody. Wycofanie w kontaktach z rówieśnikami i osobami dorosłymi.
Prześladowanie może obejmować zarówno elementy przemocy fizycznej jak i emocjonalnej. Prześladowanie między rówieśnikami może przybrać również formy uporczywego działania na szkodę osoby pokrzywdzonej np. uszkadzanie lub kradzież mienia, aktywność online (przesyłanie obraźliwych wiadomości lub zdjęć), prowokowanie, przezywanie, przedrzeźnianie.
Przykładowe objawy prześladowania również w sporcie:
Brak kontaktu z rówieśnikami. Niechęć nawiązania relacji w grupie rówieśniczej. Wycofanie.
Jedną w form przemocy w sporcie jest wywieranie presji w celu uzyskania wyników sportowych „za wszelką cenę”. Objawia się to oczekiwaniem od zawodników i zawodniczek wysiłku fizycznego ponad ich możliwości, również pomimo doznanych urazów i kontuzji. Bagatelizowanie wysyłanych sygnałów o gorszym samopoczuciu w celu uzyskania lepszego wyniku sportowego.
Zachowania, które mogą wskazywać na nieprawidłowości w relacjach dziecko – dorosły,
dziecko – dziecko lub sygnały naruszenia bezpieczeństwa dziecka na różnych płaszczyznach.
Nieuzasadnione obrażenia fizyczne, takie jak siniaki, rany czy oparzenia oraz doświadcza bólu podczas chodzenia, niewyjaśnione i często powracające schorzenia, jak trudności z jedzeniem czy zaburzenia żołądkowe, zmiana zachowanie lub nastroju (agresja, wycofanie, nadmierna nieśmiałość, lęk) unikanie określonych sytuacji lub osób, nieuzasadnione oraz stałe negatywne wyrażanie opinii na swój temat (niska samoocena).
Faworyzowanie jednego lub określonej grupki dzieci, nieuzasadnione karanie tej samej osoby lub osób za zachowania, które nie stanowią podstawy dla kar u innych dzieci; dążenie do osiągnięcie wyniku sportowego z pominięciem zdrowia lub komfortu psychicznego dziecka; publiczne krytykowanie dziecka, zarówno w obecności innych dzieci jak i dorosłych; używanie słów powszechnie uznanych za wulgarne w obecności dzieci lub w stosunku do dzieci nieprzestrzeganie wytycznych dotyczących bezpieczeństwa dzieci.
W przypadku rozpoznania nadużycia należy zgłosić wszelkich obawy i podejrzenia wg zasad określonych w SOM SKK.
SKK Polonia Warszawa powołuje Koordynatora ds. bezpieczeństwa dzieci w celu zapewnienia kontaktu, doradztwa, wsparcia i pomocy klubom sportowym oraz organizatorom wyjazdów sportowych w procesie wdrażania standardów ochrony małoletnich i powiązanych procedur, w tym skutecznego reagowania na incydenty. Dane kontaktowe koordynatora będą upublicznione i powszechnie dostępne pracownikom, wolontariuszom, rodzicom/opiekunom prawnym, zawodniczkom i zawodnikom, sędziom, trenerom.
Do zadań osoby pełniącej funkcje Koordynatora należeć będzie:
· zapewnienie pracownikom, wolontariuszom i innym osobom pracującym z dziećmi wsparcia, szkoleń z zakresu bezpieczeństwa dzieci w sporcie,
· aktualizacja SOM SKK oraz innych dokumentów SKK, z których wynikają obowiązki z zakresu ochrony dzieci i młodzieży,
· prowadzenia rejestru wszelkich zgłaszanych incydentów. podejmowanie czynności w sprawie;
· konsultowanie i koordynowanie wszelkich działań władz SKK dot. ochrony dzieci.
Każdy ma obowiązek informować o wszelkich naruszeniach bezpieczeństwa dzieci oraz nieprawidłowościach związanych z relacjami z dziećmi i między dziećmi.
Koordynator SKK do spraw bezpieczeństwa dzieci:
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka- telefon: 0 800 12 12 12 (numer bezpłatny) Telefon dla rodziców, nauczycieli i innych osób pracujących z dziećmi oferujących poradnictwo prawne i psychologiczne w zakresie interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka, a także pomocy psychologicznej dziecku przeżywającemu trudności prowadzony przez
Fundację Dajemy Dzieciom Siłę 800 100 100 (numer bezpłatny)
Komitet Ochrony Praw Dziecka- telefon: 22 626 94 19
Rzecznik Praw Dziecka (22) 583 66 00 Najbliższy ośrodek pomocy społecznej Policja – telefon: 997
Numer alarmowy: 112